Άρθρο δημοσιευμένο στις 02/12/2011
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=433090
Σχόλιο επι του άρθρου…
Οι δημοσιογράφοι παντός μέσου, έχουν αυτές τις μέρες την τιμητική τους. Εδώ και λίγα 24ωρα όλες και όλοι ασχολούνται με μόνο ένα θέμα. Τι άλλο (;) το περίφημο CD ή USB (οι απόψεις διίστανται) με τα ονόματα των καταθετών που μετέφεραν λεφτά – (πολλά λεφτά) – σε τράπεζες του εξωτερικού. Δεν πουλάει τίποτα άλλο. Ούτε η τεράστια ανεργία των νέων (θλιβερή πρωτιά…), ούτε η φυγή Ραγκούση από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ούτε τα έντονα (αλλά σιωπηρά) εσωκομματικά της Ν.Δ. έπειτα την εκλογή του Μ. Κεφαλογιάννη ως γραμματέα του κόμματος, ούτε τα εσω’’συνιστωσιακά’’ του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ., ούτε ακόμα τα άθλια πρώτα βήματα του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ στο ελληνικό πρωτάθλημα! Όλα τα φώτα εκεί, στο CD ή USB. Και πίσω από την υπόθεση, ατέλειωτοι δημοσιογράφοι, που μεταφέρουν διαφορετικές πληροφορίες από διαφορετικές πηγές, και δεν προλαβαίνουν να πάρουν ανάσα, από τις ατελείωτες παραγγελίες πληροφοριών…
Περίεργη ιστορία, με πολλά πρόσωπα. Κυριολεκτικά ανθρώπινη αλυσίδα. Κάτι σας θυμίζει; Λίγο τα πολλά ονόματα, λίγο το υλικό που βρίσκεται σε CD (ή USB)… Δεν έχετε και άδικο. Υπόθεση Ζαχόπουλου επί πρωθυπουργίας Κ. Καραμανλή με το περίφημο DVD και τους χιλιάδες κομιστές.
Και μιας και αναφέρθηκα στην χάλκινη 5ετία Καραμανλή (γιατί χρυσή δεν την λες…), δημοσιευμένα άρθρα και απολύτως έγκυρα, αναφέρουν πως ο ομογενής βουλευτής κ. Ιωσήφ Ζησιάδης έπειτα από σχετική ερώτηση στην Ελβετική βουλή περί διακρατικής συνεργασίας με την Ελλάδα για να καταπολεμηθεί η φορολογική απάτη και να ερευνηθεί το θέμα των καταθετών (που για συγκεκριμένους λόγους μεταφέρουν τα λεφτά τους στην Ελβετία), μέσω απάντησης που έλαβε από την Πρόεδρο της Βουλής της Ελβετίας (εν έτει 2011) γίνεται γνωστό πως το παραπάνω αποτελεί επιθυμία της Ελβετικής κυβέρνησης από το 2005, η οποία προσέκρουε στο τοίχος της Ελληνικής μη ανταπόκρισης… Πρόκειται λοιπόν πέρα από θέμα που άπτεται στα οικονομικά του κράτους, να πρόκειται για ένα θέμα βαθιάς πολιτικής ανεπάρκειας και για μηδενική πολιτική πρωτοβουλία των Κυβερνήσεων από το 2005 και έπειτα…
Καταφθάνοντας στο δια ταύτα, και από τα δεδομένα στα ζητούμενα συναντάμε μια αποπροσανατολισμένη και κατάκοπη Ελληνική κοινωνία να παρακολουθεί αυτή την πολιτική σκυταλοδρομία, υπό την σκιά των νέων μέτρων. Πόσο εύκολο είναι όμως να μην οργίζονται όταν όλοι γνωρίζουν πως μέρος των νέων μέτρων (αλλά και των παλαιότερων) θα μπορούσε να αποφευχθεί αν οι καταθέσεις αυτές δέχονταν φόρο βάσει πάντα τη παρούσα νομοθεσία;
Η ορθότερη λύση θα επέλθει μέσω της επανεξέτασης όλων των στοιχείων και της άμεσης διεκπεραίωσης των υποθέσεων όλων των καταθετών. Και λογικό ΠΟΛΙΤΙΚΟ επακόλουθο η σύσταση ενός άφθαρτου, πάνω από όλα, φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Προϋπόθεση: πολιτικό σθένος και θάρρος. Και επιτέλους να λειτουργήσουν οι θεσμοί, οι ιεραρχίες και γενικότερα όλα όσα υποτίθεται πως λειτουργούν για χάρη της πλήρους οργάνωσης του κράτους. Το μόνο που όλοι περιμένουν (και δεν έχουν ακόμη πάρει απάντηση) είναι ένα γιατί! Είναι το γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις και γενικώς όλοι οι πολιτικοί χώροι που γνωρίζουν την πρόθεση των Ελβετών, δεν έχουν θίξει το θέμα 7 χρόνια τώρα.
Και ειδικώς τώρα… Γιατί αν όχι τώρα, πότε!?….
“Αντιρρησίας”