Σαν Σήμερα στις 2 Δεκεμβρίου του 1949 καθιερώθηκε, από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Δουλείας. Μια ημέρα σημαντική που μας υπενθυμίζει το παρελθόν, δίνοντας μας γνώση για το θεσμό της δουλείας και την ώθηση της κατάργησης του.

 

Η δουλεία υπήρξε αρχαίος και διαπολιτισμικός θεσμός που μετέτρεπε νόμιμα τον άνθρωπο σε ιδιοκτησία και ο οποίος απαγορεύτηκε σταδιακά για οικονομικούς και ηθικούς λόγους στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Η δουλεία συνεπαγόταν, όχι μόνον τον κοινωνικό θάνατο του ατόμου, αλλά του αφαιρούσε αυτή καθαυτή την ανθρώπινη υπόσταση, υποβιβάζοντας τον σε αντικείμενο προς ιδιοκτησία και χρήση.

 

Κινήσεις για την κατάργηση της δουλείας σημειώθηκαν κατά το 18ο αιώνα. Το σύνταγμα των ΗΠΑ, που εκπονήθηκε το 1788, προέβλεπε την απελευθέρωση των δούλων μέσα σε μια περίοδο 20 χρόνων. Ωστόσο, η δουλεία συνέχισε να υφίσταται στις νότιες πολιτείες των ΗΠΑ.  Στις αρχές του 19ου αιώνα, η Βρετανία, η Γαλλία και τα περισσότερα από τα νέα ανεξάρτητα έθνη της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής κατάργησαν τη δουλεία. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας υιοθέτησε ένα δεσμευτικό Πρωτόκολλο, με σκοπό να ενισχύσει τις προσπάθειες παγκοσμίως για την εξάλειψη της εξαναγκαστικής εργασίας, το οποίο τέθηκε σε ισχύ από το Νοέμβρη του 2016. Η καμπάνια 50 για την ελευθερία, έχει σκοπό να πείσει τουλάχιστον 50 χώρες να κυρώσουν το Πρωτόκολλο Εξαναγκαστικής Εργασίας μέχρι το 2018.

 

Παρά τους αγώνες αιώνων, η δουλεία δεν έχει εξαλειφθεί εντελώς στον κόσμο μας. Μορφές της δουλείας είναι, το εμπόριο λευκής σαρκός “trafficking”, η παιδική εργασία, η διακίνηση των λαθρομεταναστών και η καταναγκαστική εργασία. Σύμφωνα με στοιχεία της Unesco, περισσότεροι από 12.000.000 άνθρωποι στον πλανήτη ζουν υπό συνθήκες σκλαβιάς. Επιπλέον, περισσότερα από 150 εκατομμύρια παιδιά βρίσκονται στην παιδική εργασία, που σημαίνει το ένα στα δέκα παιδιά σε όλο τον κόσμο.

 

Ανάμεσα στις χώρες όπου παρουσιάζονται οι χειρότερες μορφές δουλεμπορίου, θεωρούνται το Αφγανιστάν, η Αρμενία, το Μπαχρέιν, η Βοσνία, η Καμπότζη, αλλά και η Ελλάδα.

 

Στην Ελλάδα τα θύματα του trafficking υπολογίζονται περίπου στις 20.000 – 25.000, με το 80% αυτών να είναι αλλοδαπές γυναίκες. Πρόκειται για γυναίκες και παιδιά από φτωχά κοινωνικά στρώματα και οικογένειες. Οι γυναίκες φεύγουν από τις χώρες τους (τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Ρωσία) βασιζόμενες σε ψεύτικες υποσχέσεις για καλύτερη ζωή .Στη συνέχεια υποχρεώνονται με απειλές να εργαστούν ως ιερόδουλες. Δυστυχώς, από τις αρχές του 1990 έως σήμερα οι Έλληνες πελάτες έχουν αυξηθεί κατά 600%. «Το Trafficking ακόμη και στη χώρα μας αποτελεί μια από τις σημαντικότερες πηγές πλούτου.»

 

Ως ΠΑΣΠ Οικονομικού, θεωρούμε ότι η 2η Δεκεμβρίου, η επέτειος της απαγόρευσης της δουλείας, αποκτά ιδιαίτερο νόημα στην εποχή μας. Το γεγονός της ιστορίας και της μνήμης αποτελεί σημαντική ευκαιρία για ενημέρωση και ενεργοποίηση ατόμων και φορέων εναντίον των νέων μορφών δουλείας. Αποτελεί επιπλέον μία ευκαιρία για περίσκεψη και μελέτη για τα ιστορικά αίτια, τις μεθόδους και τις συνέπειες αυτής της τραγωδίας για το ανθρώπινο γένος.