Ήταν 1884 όταν στο συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας αποφασίστηκε διεξαγωγή απεργιακών κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων στο μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο της Αμερικής δυο χρόνια μετά. Έτσι, την 1η Μαΐου του 1886 περισσότεροι από 90.000 εργάτες μαζί με τις οικογένειες τους, με σύνθημα “Οκτώ ώρες δουλειά, οκτώ ώρες ανάπαυση, οκτώ ώρες ύπνο” αποφάσισαν να διαδηλώσουν στην πλατεία Haymarket, στο Σικάγο. Στις 4 Μαΐου ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης διέταξε να διαλυθεί η συγκέντρωση με αποτέλεσμα αθώοι άνθρωποι να χάσουν τις ζωές τους. Εις μνήμην αυτών των νεκρών, η Πρωτομαγιά καθιερώθηκε ως παγκόσμια μέρα των εργατικών διεκδικήσεων το 1889,στο Παρίσι.
Δεκαετίες αργότερα τα κεκτημένα των εργαζομένων παραμένουν υπό απειλή. Στην Ελλάδα της κρίσης τα θύματα της οικονομικής κατάρρευσης ανήκουν κατά κύριο λόγο στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Οι αλλεπάλληλες εκλογικές διαδικασίες, η πολιτική αστάθεια και η ανικανότητα εξασφάλισης βασικών εργασιακών δικαιωμάτων έχουν οδηγήσει την χώρα μας σε οικτρή κατάσταση. Γι αυτό και βρίσκεται στην υψηλότερη θέση με τις χειρότερες συνθήκες εργασίας στην Ευρωπαϊκή ‘Ένωση συμφώνα με την έρευνα του Ευρωβαρομέτρου.
Κύριο πλήγμα στην καθημερινότητα των εργαζομένων αποτέλεσε η σταδιακή μείωση του κατωτάτου μισθού, που σε συνδυασμό με την διατήρηση των τιμών και την αύξηση της φορολογίας επέφερε την αδυναμία κάλυψης των βασικών αναγκών. Με την αύξηση των ωρών εργασίας και την κατάργηση της αργίας, που παραδοσιακά είναι μία μέρα αφιερωμένη στον εργαζόμενο, χάνεται η ευκαιρία τόσο για ξεκούραση όσο και για την ψυχική και πνευματική καλλιέργεια του. Αποκορύφωμα της εργασιακής εκμετάλλευσης αποτελεί το αίσθημα φόβου που επικρατεί στους εργαζομένους σε ότι αφορά την απόλυση τους, λόγω της εύκολης αντικατάστασης τους, εξαιτίας της αυξημένης ανεργίας και μεγάλης προσφοράς για εργασία.
Όλη αυτή η κατάσταση έχει οδηγήσει σε ένα έντονο κοινωνικοπολιτικό αδιέξοδο. Η αδυναμία των πολιτών να εμπιστευτούν τους θεσμούς, το τεταμένο κλίμα ανασφάλειας καθώς και η έλλειψη ανάληψης ευθυνών για την βελτίωση της υπάρχουσας κατάστασης, συμβάλλουν στην πλήρη απραγία που επικρατεί. Το προαναφερθέν, έχει ως αποτέλεσμα, την υποβάθμιση των πολιτικών δρώμενων με επακόλουθο την σαθρή και ανεπαρκή αντιπροσώπευση των πολιτών στο κοινοβούλιο.
Ως ΠΑΣΠ Οικονομικού, θεωρούμε ότι και φέτος οι εργαζόμενοι πρέπει να τιμήσουν την εργατική Πρωτομαγιά με φόντο τα απομεινάρια που αφήνει πίσω της η οικονομική κρίση. Με τις συγκεντρώσεις και τις πορείες αυτής της μέρας και όχι μόνο, η εργατική τάξη έχει την ευκαιρία να προβάλει και να διεκδικήσει τα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα της. Μέσα στο κλίμα σύγχυσης και αβεβαιότητας που επικρατεί σε όλη την εργατική τάξη και την νέα γενιά πρέπει να παλέψουμε για να μην επιτρέψουμε την επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα. Το μέλλον μας ανήκει και πρέπει να διεκδικήσουμε αυτά που δικαιούμαστε σεβόμενοι και μιμούμενοι αυτούς που θυσιαστήκαν στην πρώτη Πρωτομαγιά.