Τον τελευταίο χρόνο ύστερα από την ψήφιση του Νομοσχεδίου Διαμαντοπούλου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, η πανεπιστημιακή κοινότητα αντιμετωπίζει συνεχείς προκλήσεις σχετικά με τη βιωσιμότητα και τη δομή του ελληνικού πανεπιστημίου. Με πρόφαση την οικονομική κρίση το εν λόγω νομοσχέδιο θίγει τα κεκτημένα του φοιτητικού κινήματος για δημόσια και δωρεάν παιδεία ενώ παράλληλα υποβαθμίζει τους δημοκρατικούς θεσμούς στα όργανα διοίκησης .

Η διοίκηση του πανεπιστημίου οφείλει να ακολουθεί τις αρχές της διαφάνειας, της υπευθυνότητας, και της αποτελεσματικότητας, έχοντας ως βασικούς της πυλώνες την δημοκρατία και την πολυφωνία απόψεων, θέσεων και προτάσεων. Σημαντικό ρόλο διαδραμάτιζαν οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι των φοιτητών εκπροσωπώντας τους στις θεσμικές διαδικασίες, όπως γενικές συνελεύσεις τμήματος καθώς και στη σύγκλητο. Το σύνολο των φοιτητών είχε δικαίωμα ψήφου στις εκλογικές διαδικασίες, δηλαδή στην εκλογή προέδρου τμήματος αλλά και στου πρύτανη. Η συμμετοχή των φοιτητών στα παραπάνω ενίσχυσε σε σημαντικό βαθμό την προάσπιση των δικαιωμάτων του φοιτητή, και την ομαλή λειτουργία του πανεπιστημίου μέσα σε δημοκρατικά πλαίσια.

Η φοιτητική κοινότητα έρχεται αντιμέτωπη με τις αλλαγές που προστάζει ο νέος νόμος, όπως η σημαντική περικοπή στις δαπάνες των πανεπιστημίων καθώς και στον τρόπο διοίκησης και λειτουργίας τους. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της πρυτανείας ορίστηκαν εκλογές την Δευτέρα 22 Οκτώβριου για την ανάδειξη των εσωτερικών μελών του Ε.Κ.Π.Α. καθώς και σε άλλα ιδρύματα ανά την Ελλάδα. Το μοντέλο διοίκησης που πρόκειται να υιοθετηθεί θα αμβλύνει τις παθογένειες του ελληνικού πανεπιστημίου όπως οικονομική κακοδιαχείριση, καθηγητική αυθαιρεσία, οικογενειοκρατία, αδιαφάνεια και «ιδιωτικοποίηση» λόγω της εισόδου των επιχειρήσεων χωρίς κανένα ουσιαστικό λόγο. Η πολυφωνία θα περάσει σε δεύτερη μοίρα λόγω της έμπρακτης φίμωσης του πιο ζωτικού κομματιού του πανεπιστημίου που δεν είναι άλλο από τους φοιτητές.

Ως ΠΑΣΠ Οικονομικού σεβόμενοι τις αρχές και τις αξίες μας, θα είμαστε απέναντι σε οποιονδήποτε προσπαθήσει να υπονομεύσει τα κεκτημένα δικαιώματα των φοιτητών με σκοπό τη διάβρωση του δημοσίου, δωρεάν και δημοκρατικού χαρακτήρα της παιδείας.