Έχουν περάσει 2 χρόνια σχεδόν από την ένταξη μας στο μηχανισμό στήριξης του Δ.Ν.Τ. και οι ζωές των πολιτών μέρα με τη μέρα γίνονται ολοένα και πιο δύσκολες. Με την άφιξη του 2012, λίγοι κατάφεραν να αισιοδοξήσουν έστω και για λίγο, όμως οι περισσότεροι είναι πια βέβαιοι ότι θα βρεθούν αντιμέτωποι με μία σκληρότερη πραγματικότητα και θα αναγκαστούν να θυσιάσουν περισσότερα.
Η εύλογη ελπίδα ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες έχει εκλείψει. Η κατάσταση έχει φτάσει πια στο απροχώρητο. Μέχρι πότε θα θυσιάζεται όμως ο ελληνικός λαός? Σύμφωνα με την έρευνα που έγινε από την στατιστική υπηρεσία, το ποσοστό της ανεργίας έχει εκτιναχτεί στο 18%. Οι νέοι βρίσκονται ακόμα σε χειρότερη μοίρα αφού στα «επίσημα» στοιχεία, το ποσοστό ανεργίας στις ηλικίες 15 – 24 διαμορφώθηκε στο απελπιστικό ποσοστό του 43,3%. Ωστόσο η νέα κυβέρνηση Παπαδήμου δεν σταματάει εδώ, συνεχίζει με νέες εξαγγελίες για περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, προϊδεάζοντας μας για ένα ”φτωχό” και δυσοίωνο μέλλον. Η αιτία όλων αυτών ήταν η λανθασμένη δημοσιονομική πολιτική, αλλά και διεφθαρμένη νοοτροπία που χαρακτηρίζει όλες τις κυβερνήσεις, με αποτέλεσμα να γίνει δυσβάσταχτη η ζωή ολόκληρης της Ελληνικής κοινωνίας.
Συχνό φαινόμενο της εποχής που διανύουμε αποτελεί η πτώχευση πολλών μικρομεσαίων (κυρίως) επιχειρήσεων, ενώ ταυτόχρονα άλλες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα τεράστια οικονομικά προβλήματα που θέτουν σε κίνδυνο την ομαλή λειτουργία τους. Οι πρώτες επιχειρήσεις που επλήγησαν ήταν αυτές που ανήκουν στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Ανάμεσα σε αυτές ανήκουν η ΕΡΤ, το ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, ο ΟΣΕ, οι δημοτικές εταιρίες ύδρευσης και τόσες άλλες. Έτσι η κυβέρνηση βάσει της υποτιθέμενης ”προσπάθειας” της, να συμμαζέψει τις υπέρογκες «τρύπες» των δημοσίων ταμείων (και όχι μόνο), επέβαλε νέα ψυχοφθόρα μέτρα. Ένα από αυτά είναι η ένταξη των υπαλλήλων στο ενιαίο μισθολόγιο. Οι υπάλληλοι είδαν τους μισθούς τους να περικόπτονται για ακόμη μία φορά, και να λαμβάνουν πλέον εξευτελιστικούς μισθούς που δεν φτάνουν ούτε για την κάλυψη των βασικών αναγκών τους. Επιπλέον, δε πρέπει να ξεχνάμε το μέτρο της εργασιακής εφεδρείας που εφαρμόστηκε σε κάποιους οργανισμούς, και που σύμφωνα με την τρόικα και την προηγούμενη κυβέρνηση ήταν ζημιογόνοι για την οικονομία της χώρας. Αυτό το μέτρο προφανώς απέτυχε και το μόνο που πέτυχε ήταν να ανοίξει, χωρίς καμία έκπληξη, τον δρόμο για απολύσεις και περεταίρω περικοπές μισθών στον δημόσιο τομέα.
Στον ιδιωτικό τομέα τα πράγματα αλλάζουν δραματικά. Πολλές επιχειρήσεις βρίσκονται στο χείλος της χρεοκοπίας και για άλλη μια φορά η εργατική τάξη είναι αυτή που θα υποστεί τις συνέπειες που προκάλεσε η πολιτική των τελευταίων δεκαετιών, η οποία έχει ασκηθεί από τα δυο κόμματα εξουσίας, με την ανοχή των υπολοίπων της αντιπολίτευσης, και αυτή τη στιγμή έχουν αναλάβει το ρόλο του απλού θεατή χωρίς να δείχνουν ότι έχουν καταλάβει τι συμβαίνει στην κοινωνία. Συγκεκριμένα, οι μεν μετατρέπονται σε λέσχη κατά φαντασία ηγετών, οι δε σε ομάδες ματαιόδοξων κατά φαντασία υπουργών και όλοι οι υπόλοιποι (εκ δεξιών αλλά και εξ αριστερών) δεν χάνουν την ευκαιρία να καπηλευτούν για ακόμη μία φορά το δράμα του λαού για να αποκομίσουν πολιτικό κέρδος. Βέβαια ολόκληρη η στρατιά των «πολιτικάντηδων» της χώρας, ξεχνά τα τους εργαζόμενους που έχουν απολυθεί ή δεν έχουν πληρωθεί εδώ και μήνες! Παραδείγματα αποτελούν οι εργαζόμενοι στη Χαλυβουργία, στο ALTER, στην Ελευθεροτυπία όπως επίσης και σε εκατοντάδες ακόμα επιχειρήσεις. Και φυσικά, δεν περνάει απαρατήρητο το γεγονός ότι οι φήμες για πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η περικοπή του 13ου και 14ου μισθού καθώς και η μείωση του κατώτατου μισθού, ολοένα και εντείνονται.
Ως ΠΑΣΠ Οικονομικού εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράσταση μας σε όλους τους ανέργους, τους απολυμένους και απλήρωτους εργαζομένους. Θεωρούμε ότι τα μέτρα αυτά που έχουν παρθεί έως τώρα ήταν μια αφορμή ώστε να καταρριφτούν τα εργατικά δικαιώματα για τα οποία έχουν αγωνιστεί γενιές και γενιές. Πρέπει πια να δοθεί ένα τέλος στην απίστευτη ασυδοσία που έχουν επιδείξει πολιτικά και οικονομικά πρόσωπα, κυβερνήσεις και εργοδοσίες. Δεν μας αξίζουν ούτε πολιτικοί με κορεσμένες ιδέες, ούτε εργοδότες που αποσκοπούν μόνο στη δημιουργία υπερκερδών επιχειρήσεων. Το γρανάζι της οικονομίας το κινούν μόνο οι εργαζόμενοι με κινητήρια δύναμη την γνώση και την εκπαίδευση, την οποία «κάποιοι» έχουν κάνει τεράστιες προσπάθειες να την υπονομεύσουν, δημιουργώντας νομοσχέδια που στόχο έχουν να την πλήξουν και όχι να την αναδείξουν. Το μέλλον ανήκει σε εμάς, και εμείς ως γνήσιοι εκπρόσωποι της νέας γενιάς ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΠΙΣΩ!
Υπεύθυνα,
ΠΑΣΠ Οικονομικού
Δύναμη Ανατροπής